شکست های شرکت اپل

روابط عمومی سفیران تل – اپل امروزی یکی از ثروتمندترین و قدرتمندترین شرکت های جهان است. اخیراً به نظر می رسد که آنها هیچ غلطی نمی توانند بکنند. آی‌پد در سال 2010 توسط کارشناسان فناوری به عنوان یک اسباب‌بازی غیرضروری مورد تمسخر قرار گرفت – تا اینکه تنها در سال اول تقریباً 20 میلیون دستگاه فروخت. هر زمان که یک آیفون جدید منتشر می شود، مردم از روزها قبل صف می کشند. اما این شرکت همیشه چیز مطمئنی نبود. در دهه های 80 و 90، اپل از نظر مالی با مشکل مواجه شد. در این مقاله شکست های شرکت اپل را آورده ایم.

 

مهم ترین شکست های شرکت اپل

مجموعه‌ای از محصولات مختلف برای تغییر اوضاع عرضه شد، اما تنها تعداد کمی از آنها موفق بودند. تا زمانی که آی پاد در سال 2001 عرضه شد، اپل واقعاً شروع به رشد کرد و به عقب نگاه نکرد. قبل از آن، یک دسته کامل از محصولات نامرتب برای مدت کوتاهی به قفسه ها آمدند و از فروش ناگوار رنج بردند. در اینجا 14 محصولی وجود دارد که فقط می توان آنها را فاجعه کامل در نظر گرفت.

 

شرکت اپل، یک شرکت تریلیون دلاری، نامی شناخته شده است. جعبه گشایی محصولات ممتاز آنها عبارت “طراحی شده در کالیفرنیا” را آشکار می کند. این شرکت به داشتن بهترین محصولات شهرت زیادی دارد و طرفداران دیوانه ای دارد. افرادی که از محصولات اپل استفاده می کنند به کیفیت قسم می خورند و با شرع منتظر عرضه های جدید هستند و آنها را خریداری می کنند.

با این حال، هیچ چیز در زندگی بی عیب و نقص نیست. همین را می توان در مورد اپل نیز گفت. اگرچه این شرکت چندین ایده بسیار منحصر به فرد و تغییر دهنده بازی را معرفی کرده است، اما هر محصولی مورد استقبال طرفداران قرار نگرفته است و برخی از آنها ناامید کننده بزرگی بوده اند.

اما، این باعث نشده است که این شرکت به طور منظم اقلام پیشرو در بازار را تولید کند. با این حال، تمرکز این مقاله بر روی محصولات فلاپ اپل است که با انتقادات گسترده مشتریان مواجه شده است.

 

بزرگ ترین شسکت های شرکت اپل

بیایید نگاهی به برخی از بزرگترین محصولات شکست خورده اپل بیندازیم.

 

سیب نیوتن

 

یکی از شکست های شرکت اپل است. اپل تلاش کرد در سال 1987 با اپل نیوتن به بازار در حال توسعه PDA بپیوندد. ویژگی تیتر نیوتن قرار بود توانایی تشخیص دست خطی باشد که با قلم وارد شده است. حیف که به سختی کار کرد و در The Simpons مورد تمسخر قرار گرفت. «مارتا را بخوری؟»

 

اپل پیپین

 

اپل فکر می کرد در اواسط دهه 90 وارد بازار بازی های کنسول می شود. اپل به‌جای کپی کاری که سونی، نینتندو و سگا انجام می‌دادند، سعی کرد راه‌های جدیدی را با Pippin هموار کند. این تلاقی بین یک کنسول بازی و یک کامپیوتر تحت شبکه بود، اما بازاریابی وحشتناک و طراحی بد آن را محکوم به شکست کرد. این تنها یک مودم 14.4 کیلوبایت بر ثانیه داشت و هیچ پشتیبانی از سوی توسعه دهندگان بزرگ بازی وجود نداشت. قیمت راه اندازی 599 دلاری کمکی نکرد و Pippin در سال 1997 متوقف شد

 

. Apple eMate

 

یکی از عجیب‌ترین محصولات اپل، eMate، ترکیبی بین کامپیوتر لپ‌تاپ و PDA بود. این دستگاه همان نرم افزار نیوتن را اجرا می کرد و در واقع یک دستگاه کاملاً مقرون به صرفه، تنها 799 دلار بود. طراحی رنگارنگ در واقع الهام بخش iMac و iBook بود. مشکل این بود که eMate فقط به موسسات آموزشی فروخته می شد و این امر بازار بالقوه را به شدت محدود می کرد. تنها 11 ماه پس از اولین عرضه آن به پایان رسید.

 

ماوس گرد

 

این چیز فقط زشت است. می دانیم که اپل به جای زوایای راست به گوشه های گرد علاقه دارد، اما این ماوس خیلی زیاد است. درهم و سخت بود و استفاده از آن سخت بود. حتی برخی از کاربران شکایت داشتند که به سختی در دستانشان جا می شود. این اولین ماوس USB اپل بود و از سال 1998 به مدت دو سال با مک های رومیزی همراه شد. خوشبختانه، عقل سلیم غالب شد و اپل دوباره به ساخت کرایه های معمولی بازگشت.

 

 آی پاد U2

 

بخش بازاریابی اپل این توانایی را دارد که تبلیغات و تبلیغات شگفت انگیزی را به نمایش بگذارد. اسطوره‌های راک ایرلندی U2 در واقع بخش بزرگی از کمپین تبلیغاتی آی‌پاد بودند و آهنگ‌هایشان در تبلیغات تلویزیونی برای دستگاه‌های کوچک انقلابی موسیقی استفاده می‌شد. اما نفس اپل و بونو کمی بیش از حد متورم شد. آنها نسخه ویژه iPod را با چرخ کلیک قرمز، شامل محتوای U2 و امضای اعضای گروه در پشت آن منتشر کردند. کالای وحشتناکی نیست، به جز اینکه قیمت آن 50 دلار بالاتر از مدل مشابه غیر U2 بود. مصرف کنندگان گفتند نه متشکرم.

 

مکعب Power Mac G4

 

کامپیوتر مربعی شکل او که در ابتدا در سال 2000 منتشر شد، تنها یک سال در قفسه ها دوام آورد. گران‌تر از ماشین‌های مشابه بود و هیچ نوع مانیتوری را شامل نمی‌شد. خریداران تحت تأثیر طراحی مکعب شکل خلاقانه قرار نگرفتند و به سرعت آن را به نفع Mac G4 معمولی Power Mac G4 که قابلیت گسترش بیشتری برای سخت افزارهای جدید داشت، اجتناب کردند.

 

مکینتاش بیستمین سالگرد

هنگامی که این شرکت بیستمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفت، یک نسخه ویژه کامپیوتر مکینتاش را منتشر کرد که توسط لیموزین تحویل داده می شد. حیف که یک سیستم 8000 دلاری با مشخصات تا حدودی متوسط ​​بود. و در واقع یک سال پس از تولد 20 سالگی آنها در سال 1996 منتشر شد. تنها 12000 دستگاه تولید شد، اما حتی پس از کاهش قیمت به زیر 2000 دلار، به سختی فروخته شد.

 

تلویزیون مکینتاش

یکی از شکست های شرکت اپل است . نباید با محصول فعلی اپل تی وی اشتباه گرفته شود، تلویزیون مکینتاش در سال 1993 در تلاشی برای ترکیب کامپیوترها با تلویزیون معرفی شد. در این مورد، اپل خیلی جلوتر از بازار بود. تلویزیون‌های هوشمند و دستگاه‌های دیگر مانند Rokus و Chromecasts اکنون محبوب هستند، اما تلویزیون مکینتاش دارای اشکالات جدی است. می توانید از صفحه نمایش 14 اینچی به عنوان مانیتور کامپیوتر یا تلویزیون استفاده کنید. اما نه

 

لیزا I

 

لیزا I هم یک تکه فناوری شگفت انگیز بود و هم یک محصول شکست کامل. این اولین رایانه شخصی بود که به کاربران یک رابط کاربری گرافیکی ارائه کرد، چیزی که این روزها ما آن را بدیهی می دانیم. این یک ویژگی قرار بود قیمت باورنکردنی نزدیک به 10000 دلار را توجیه کند. در حالی که نمایشگر در آن زمان انقلابی بود، بقیه کامپیوترها کند بود و برای اکثر مردم استفاده از آن سخت بود. اپل در نهایت تسلیم شد و به خریداران اجازه داد آنها را با ماشین های مختلف مبادله کنند.

 

فایر وایر

 

FireWire که به عنوان رقیب USB طراحی شده است، فناوری انتقال داده اختصاصی اپل بود. مصرف کننده معمولی که بسیار سریعتر از USB به بازار عرضه می شود، واقعا نمی تواند تفاوت را تشخیص دهد. سازندگان سخت‌افزار دوست نداشتند به اپل هزینه مجوز برای قرار دادن پورت FireWire در دستگاه‌های خود بپردازند، بنابراین بسیاری از آنها به سادگی این کار را نکردند. بازار آزاد صحبت کرد و FireWire به تدریج در هاله ای از ابهام قرار گرفت تا اینکه اپل رسماً آن را در سال 2011 متوقف کرد.

 

 

آیتونز پینگ

 

پینگ دقیقا چی بود؟ ما آن را به یاد می آوریم که وجود داشت، اما نه در واقع آنچه را که انجام داد. معلوم شد که این یک شبکه رسانه اجتماعی برای کاربران iTunes بوده و به شما امکان می‌دهد موسیقی دوستتان را نمونه‌برداری کرده و توصیه‌های هوشمندانه دریافت کنید. با وجود اینکه کاملا رایگان بود، هیچ کس نمی خواست به شبکه اجتماعی دیگری بپیوندد. بعد از دو سال بی سر و صدا ناپدید شد.

 

 

دنیای الکترونیک

 

در اواسط دهه 90، AOL بر دسترسی به اینترنت در ایالات متحده تسلط داشت. eWorld تلاش اپل برای تبدیل شدن به یک رقیب بود. یکی از شکست های شرکت اپل است  مشابه AOL، به کاربران اجازه می‌دهد در یک محیط «باغ دیواری» با ساختمان‌های مختلف شهر که عملکردهای متفاوتی را نشان می‌دهند آنلاین شوند (برای مثال برای ارسال ایمیل روی اداره پست کلیک کنید). متأسفانه، در ابتدا بسیار گران بود و فقط در رایانه های مکینتاش موجود بود. با چنین نرخ اشتراک پایینی، نمی‌توانست به رقابت با AOL و

 

 

‏Apple III

 

پس از موفقیت Apple II، به نظر می‌رسید که افزودن پیشرفت‌ها به دستگاه شرط مطمئنی باشد. در عوض، اپل به تیم طراحی اجازه داد بر تیم مهندسی غلبه کنند و کامپیوتری با انبوهی از ایرادات فیزیکی بسازند. محفظه برای قطعات خیلی کوچک بود و هیچ فن خنک کننده ای به آن اضافه نشد زیرا طراحی می خواست کامپیوتر بی سر و صدا کار کند. نتیجه گرمای بیش از حد مداوم بود، به حدی که مادربردها تاب می‌خوردند و اجزاء از هم جدا می‌شدند. احتمالا تصادفی نیست که این اولین کامپیوتر اپل است که توسط استیو وزنیاک طراحی نشده است.